Και τα νερά της θάλασσας δεν άφηναν σημάδια. Και τα νερά της θάλασσας δεν άφηναν σημάδια. Πως έσκιαζα τους γύρω μου. Πως έσκιαζα τους γύρω μου. Αι πριν την εξορία μου. Το μυρμηγκάκι έλιωσες με τη στριμμένη βίδα. Με τη στριμμένη βίδα;. Αντί για τον πρωθυπουργό με τη διπλή τη μίζα;. Τον εαυτό μου νήστευα και χόρταινα τη φύση.

Οι μηχανές τους βουλιαγμένες στο βυθό. Σκέτη χολή τα εξοφλητήρια στο πιοτό. Και στα ποτάδικα από τότε ηχογραφώ. Με πρώτα εκείνων των σκαριών το βουητό. Βουτιά με το μπουκάλι σε καρνάγια. 171;Για Σκυλοπνίχτες και Ναυάγια. Σκέτη χολή σαν θες μαστόρια το πιοτό. Και στα ποτάδικα από τότε ηχογραφώ. Με πρώτα εκείνων των σκαριών το βουητό.

Που ψήνει τον καφέ η μάνα. Της το ξαφρίζω το ρεμάλι. Και δεν μου λέει ποτέ κουβέντα. Σαν να τις κάιει κι αυτή με μένα. Για των γειτόνων μας τον Σταύρο. Που τα μυαλά του σε ένα μπάνιο. Για τις ζωές που ο τραπεζίτης. Και για των γέρων τα λαρύγγια. Που πατήμενα από την κούνια.

ΝΕΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΜΗΝΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ. Από τις διαρροές του αγωγού. Να βγάλω όλο τον μήνα. Ενας αλήτις άθεος που φοράει τα παπούτσια του Βαν Γκονγκ. ΝΕΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΜΗΝΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ.