Niedziela, 15 września 2013. Siedziała na ziemi w dłoniach, zaciskając jej okruchy. Czuła jak maleńkie źdźbła trawy i połamane gałązki wbijają się w jej dłonie, ale całkowicie teraz nie zważała na te cierpienie fizyczne. Wcale nie odczuwała go, bo była pogrążona w rozpaczy. Nawet jakby sięgnąć pamięcią daleko wstecz to nigdy nie płakała tak jak tego wieczoru. Teraz była małą dziewczynką pozbawioną jakiejkolwiek ochrony, którą naraz dostąpił wszelki możliwy ból. Pomyślała o chwilę, w.

Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość? Romienie słońca zdradziecko wkradały się do pokoju Pottera przez dziury w potężnych zasłonach. Drobinki kurzu powoli unosiły się w powietrzu, kiedy Hermiona ostrożnie wyswobadzała się z objęć Pottera i spod kołdry. Zerknęła na śpiącego chłopaka, a wspomnienia zaczęły wpływać do jej świadomości. Błagała wszystkich bogów, by nigdy się nie obudzić tamtego ranka. Błagała ich wszystkich, by się w tej chwili nie obudził. Bo co by mu powiedziała? Wymykała się z p.

Abonne-toi à mon blog! Melissa en fin marraine une melissa la plus heureuse des marraine. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.