گلی بودم به صحرایی- -نه با این رنگ و زیبایی- -نبودم آن زمان هرگز- -نشان عشق و شیدایی. روزگارم نام داد و كامرانی گرفت. روزگارم نام داد و كامرانی گرفت. گفتمش خواهم گل وصدآرزو آرم به چنگ. گل فراوان داد و شوق باغبانی را گرفت. آنچنان بودم كه لبخندم گل صد باغ بود. اشك پیری خنده های آنچنانی را گرفت. آبرو میخواستم تا رخ برافروزم چو شمع. آبرو بخشید و روی ارغوانی را گرفت. در جوانی شادبودم پایكوب دشتها.

Tentang Aku, Kamu, dan Dia. Sudah lama saya tidak menggerakkan jari-jari saya untuk menulis di sini. Sebenarnya tidak tahu, harus dari mana menulisnya. Anggap saja cerita ini fiktif belaka. Iya, mungkin seperti itu. Banyak sekali hal yang kurindukan dari waktu itu; kamu yang takut kehilanganku, kamu yang takut aku menangis berlarut-larut, khawatir, sajak-sajak yang manis, tertawa tidak ada sebab, membicarakan hal-hal yang sepele, seperti; mengapa tukang nasgor menarik gerobaknya, kena.

Tanger-then where my baby slee. Subscribe to my blog! Add to my blog.

Please enter the sequence of characters in the field below. Please enter the sequence of characters in the field below.