عکس لباسمم گذاشتم عاشقه آهنگم وبمم ب امید وصالمون. دوست داشتنت را فریاد خواهم زد. با شعرهایی ک در نبودت بی وزن شده اند وآشفته. برای بارش واژه های عاشقانه. و طلوع عشقی محبوس شده. ک سال ها در انتظار. و اینگونه برای جاودانگی اش فریاد خواهم زد. رمز پستا عوض شد بعضیا رمز گرفتن ولی فقط واسه کنجکاوی ک برن عکسارو ببین ب این دلیل. چقدر زیباست حس باتو بودن. آغوشت فقط جایگاه من است.

دفترچه ی تمام نشدنی خاطراتم! و باز هم 3نقطه های بی پایان من. رفتم و ست های اینستاگرام و لاین امین رو دیدم. نمیدونم چرا این کار رو کردم. ولی هر پستی رو باز میکردم نیلوفر لایک کرده بود و کامنت گذاشته بود. هر پستی رو که باز کردم این لایک مزخرف بود. وقتی اولین لایک رو دیدم یه چیزی درونم ترک خوردم. یه احساس ای درونم ترک خورد. متأسفانه هی رفتم پایین تر. با دیدن هر لایک هی این ترک بیشتر شد. اینقدری شد ک آخرش شکست. نمیدونم چی شکست ولی شکست. فقط میدونم یه چیزی درونم خورد شد.

نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست. اینجا خاطره های من همسریم و. روزای خوب و بدمون نوشته میشه. مسترم خوش نداره هرکسی بخونه. هرکسی که مایل بود بگه تا بهش رمز بدم. همیشه از خدا میخواستم اگه من و مستری. قسمت همیم کمکمون کنه بهم برسیم. اگه هم قسمت هم نیستیم. مهرمون رو از دل هم بیرون کنه تا نبود عشقم داغونم نکنه. تا اینکه کمکمون کرد و بهم رسیدیم. نمیدونم با چه زبونی و چجوری از خدا. بهترین هدیه دنیا رو به من دادی.

Friday, December 14, 2012. Siapa yang Mau Donat? Pekan UAS dan remedial udah berlalu. Masih ada senggang satu minggu lagi sebelum ambil rapot. Mau ngapain ya? Agak bingung juga sih mau masak apa. Kalo masak buat yang pagi, udah ada bibi yang setiap jam 5 aja masakan udah jadi. hmm mungkin ada pilihan lain selain itu. Dan orangtua gue nyaranin lagi buat bikin DONAT! Tuhkan malah dibayangin. Kayaknya mateng aja belom x x Gue coba beber.