گفتی بخند بغض گلویم وا نمیشد. گفتم که میترسم من از سحر نگاهت. گفتی نترس ای خوب من اما نمیشد. میخواستم نا گفته هایم را بگویم. یا بغض می امد سراغم یا نمیشد. گفتی که تا فردا خدا حافظ ولی اه. آن شب نمیدانم چرا فردا نمیشد.

Nie że nie jest ciekawa, ale chyba nie powinnam jednak czytać jej całej na raz, bo mam już przesyt. Ale zostało mi 1,5 tomu, więc dam jakoś radę.

چیزی که به نقد در اختیار شماست فقط امروز است. اولین برف زمستانی در شهرمون. فرا رسيدن ايام مبارك دهه ي فجر و پيروزي انقلاب اسلامي ايران مبارك باد. کتابخانه عمومی آقا شیخ هادی کدکنی. درد و دل با خدا. تنها به بهانه با هم بودن. دست نوشته های یک من.

Néztem más oldalakon az elköszönő szöveget meg ilyesmi, aztán gondoltam most én is írok, ha már itt jártam. Tudnotok kell, hogy minden nap feljövök, bár nem teszek semmit, de itt vagyok. Most jött el az az idő, hogy úgy érzem, ilyen hosszú szünet után, nem hiszem, hogy visszatérek még ennek az oldalnak a szerkesztéséhez. Jó volt, sokat köszönhetek neki és nektek. Sokmindent megtanultam, de már nem olyan jó móka. Tegyük hozzá, hogy időm sem.