ܜܔܢ ღخط خطے هاے ماღ ܜܔܢ. کوچه پس کوچه های خیس شب. که با منطق گدايان نمﮯ سازد. که هنوز تیزے خنجر نامردے را نخورده است. به حراج چشم هاے بيگانه نخواهد شد! کفشهآﮮ پآشن ه ب لن د. غ لت میز ن م. رآ خوب یاد م ن داده ا ند. و قتﮯ ا ز ک نار م ر د میشوﮮ. هآیم ا ز هزآر مترﮮ داد نمیز ند. و ب عضﮯ آدم هآﮮ ا طراف م.

گاهي دلم ميگيره ازسخناني كه در شأنم نيست. گاه دلم ميگيره ازصداقتم كه هيچكس لايق آن نيست. گاه دلم تنگ ميشه براي وعده هايي كه ميدانستم نيست اما براي دلخوشيم كافي بود. گاه دلم ميگيرد از سادگي هايم. گاه دلم ميسوزد براي وفاداري هايم. گاه دلم ميسوزد براي اشكهايم. گاه دلم ميگيرد از روزگاري كه درآنم. اين نبود آنچه درانتظارش بودم. ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﺎ ﻧﻤﯿﺮﺳﺪ . ﮐﻪ ﮔﻠﺒﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﻣﺰﺵ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﮔ ﻫﺎ . ﮐﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺧﻠﻮﺕ ﭘﺎﯾﯿﺰﻧﺪ .

لذت داشتن یه دوست خوب توی یه دنیای بد مثل خوردن یه. درسته هواتو گرم نمیکنه ولی دلتو گرم میکنه. مهتای مهربانم ممنون از اینکه هستی. به یکی مارک میزنیم کلی هم اصرار میکنیم ادعای خودمون رو اثبات کنیم. اون قدر میگیم که بیچاره خودشم باورش میشه. خب پس لابد من همونی ام که میگن! و همونی میشه که نبوده.