لطفن هر چند وقت يكبار به ما سر بزنيد با عرض شرمندگی ما خودمون نميرسيم خبرتون كنيم. ولی افسوس او هرگز نميداند. كه او را دوست مي دارم. ولی افسوس او هرگز نميداند. به برگ گل نوشتم من. تو را دوست می دارم. ولی افسوس او گل را. به زلف كودكی آويخت تا او را بخنداند.

Abonne-toi à mon blog! Quelle é ton plus bo reve? Rep franch sinon .

I domagam się minimalistycznego szablonu dla każdego bloggera! Sobota, 11 lipca 2015. Wybaczcie mi długą przerwę w pisaniu bloga, ale przecież rozpoczęły się wakacje, które dla mnie nie są synonimem błogiego odpoczynku. Kojarzą mi się raczej z niekończącymi się wyjazdami i tak szczerze mówiąc, to w czasie ich trwania mam o wiele mniej czasu na swoje przyjemności, niż w roku szkolnym. U mnie wszystko w porządku. Bez problemu dostałam się do wybranego liceum.

Tytuł posta was nie zmylił, postanowiłam jednak zawiesić bloga. Jednak przyczyną nie jest już brak weny. I nie jest to też tajemnicą że pisanie i prowadzenie bloga dalej w takiej sytuacji w jakiej się znajduje jest dość ciężki ze względu na mój stan zdrowia. Nie będę ukrywać że leże w szpitalu ale nie chce mówić czemu, mam nadzieje że uszanujecie wszystkie moje wyjaśnienia i decyzje.