در مسیر زندگی با تجربه گذشته عشق اکنون و امید آینده استوار قدم بردار. در کنار خیابان در حال قدم زدن و فکر کردن بود که ناخواسته با خانمی برخورد کرد. آشفته عذر خواهی کرد و خواست به راهش ادامه دهد که آن خانم با لگدی به پایش پاسخ او را داد. می بایست مراقب بود و هوشیار.

Voilà mon nouveau blog, sans mon Amour. Je conserve biensur mon ancien blog qui ne sera jamais effacé car le temps passe mais les souvenirs restent. Le beau clement poitreneau du stade toulousain.

دل نوشته های یک بن بست. خسته ای خدا می دونم. همه چی ما رو ریخت به هم. روز های خوبی رو داشتم سپری می کردم. خوبیتش بیشتر شد وقتی که تو اومدی. وقتی که می دونستم داری می خونی و داری برام می نویسی. و چه قدر زود خوب بودن خراب شد.