JE SUIS CE KE JAMAiiS TU NE SERAS.

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم. چند روزیست که هر دم به تو می اندیشم. به تو آری به تو یعنی به همان منظر دور. به همان سبز صمیمی به همان باغ بلور. به همان سایه همان وهم همان تصویری. که سراغش ز غزلهای خودم می گیری. به همان زل زدن از فاصله ی دور به هم. یعنی ان شیوه ی فهماندن منظور به هم. به تبسم به تکلم به دل آرایی تو. به خموشی به تماشا به شکیبایی تو. به نفس های تو در سایه سنگین سکوت. به سخن های تو با لحجه شیرین سکوت. شبحی چند شب است آفت جانم شده است.

La vie est un papillon éphémère abordant les ailes du paradoxe. Abonne-toi à mon blog! Lisez ça attentivement ça va vous plaire.