به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب. به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری. به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند. به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده. بیائیم و هرگز به دیگران نخندیم و زمانی لب به خنده باز کنیم که خودمان را. در شادی و خوشبختی دیگران سهیم بدانیم و بقولی. دلم گرفته از خیلی ها.

Visões e opiniões de mais uma pessoa. Quinta-feira, 7 de abril de 2011. O caos não se repensa.

Je suis en seconde,.

Et je suis plus que dingue de mon chien.

Abonne-toi à mon blog! Cool mon mini chien non. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.