هر که خوبی کرد زجرش می دهند. هر که زشتی کرد اجرش می دهند. باستان کاران تبانی کرده اند. عشق را هم باستانی کرده اند. هر چه انسانها طلایی تر شدند. عشق ها هم مومیایی تر شدند. اندک اندک عشق بازان کم شدند. نسلی از بیگانگان آدم شدند. ميخواهم انهارا بردارم تا تو هم مثل ديگران هوس رفتن به سرت نزند. اگه ي روز يكي دستاتو گرفت دلت لرزيد.

من آرام دراز کشیده ام و از پنجره نور مهتاب به صورتم میخورد. ناجاودانه های محو و خالی نیستند. از جسمم جدا شده ام.

Please enter the sequence of characters in the field below. Simple fiction de gens qui ne savent pas croire en.

Subscribe to my blog! Add this video to my blog. Please enter the sequence of characters in the field below.