عشق تو در جان و تنم. از تو من دل نکنم. عشق تو در جان و تنم. بی غم و راحت ببینم. عشق تو در جان و تنم. از تو من دل نکنم. عشق تو در جان و تنم. ناله ها و شکوه ات را. من به گوش دل شنیدم. زین همه دعواها و جنگ. زین همه درد و مصیبت. دل شده در سینه ام تنگ.

شعرت خوش است و تازه و تر. که شعرت از دل سنگ است و شعرم ازدل تنگ. عجب وفایی داره این دلتنگی! تنهاش که میذاری میری تو جمع و کلی می گی و می خندی. بعد که از همه جدا شدی از کنج تاریکی میاد بیرون.

که قص ه های جدایی اسیر تقدیرند. پرندگان مهاجر از آسمان سیرند. و چشم های من و تو بهانه می گیرند. دو مرغ عشق که بی هم شوند می میرند . یک نگاهت به من آموخت که در حرف زدن. چشم ها بیشتر از حنجره ها می فهمند.