88 روز پشت خاکریزهای بیروت. به بهانه 24 ژانویه سالگرد درگذشت. همه ی صحراهای بنی یعرب. همه ی نخلستان ها جایی ندارند! و برای این بادبان کوچک. در نیل و فرات جایی نیست. هنگامی که معین بسیسو شاعر مقاومت فلسطین این اشعار را خطاب به یاسرعرفات می سرود و به او هشدار می داد که آمریکا و همدستانش او را به قربانگاه می برند می توانست حدس بزند که روزی خواهد رسید که هشدارهای او درست از آب درآید. این منم شاعر سربریده ی تو. ای منم خواننده سر بریده ی تو.

السلام عیک یا حضرت فاطمه معصومه. عجب حال و هوایی دارد این قم. پسندیده نگاری دارد این قم. چه صحن و هم رواقی دارد این قم. به عالم چلچراغی بی بدیل است. که ماه شب چراغی دارد این قم. طراوت می دهد هر خسته جانی. چه بستان و بهاری دارد این قم. حریم بی مثالی دارد این قم. دم موسی الرضایی دارد این قم. همه پاداش دیدارش بهشت است. شمیم مصطفایی دارد این قم. دلم با کوک سازش همنوا شد. که آهنگ خدایی دارد این قم.

لعنت به آنکه پایه گذار سقیفه شد. لعنت به هر کسی که به ناحق خلیفه شد. لعنت به آنکه بر تن اسلام خرقه کرد. این قوم متحد شده را فرقه فرقه کرد. تکفیر دشمنان علی رکن کیش ماست. هرکس محب فاطمه شدقوم وخویش ماست. قران و اهل بیت نبی اصل سنت است. هرکس جدازاین دو شود اهل بدعت است. ماهم کلام منکر حیدر نمی شویم. با قنفذ و مغیره برادر نمی شویم. مااز الست طایفه ای سینه خسته ایم. ما بچه های مادر پهلو شکسته ایم. ما را نبی قبیله سلمان خطاب کرد. روی غرور و غیرت ما هم حساب کرد.