شعر ها و یادداشت های عابده ارغوان. گلها به روی پیرهنم گریه می کنند. گلها برای اینکه زنم گریه می کنند. گلها برای همهمه ی درهم بهشت. در گوش های بی وطنم گریه می کنند. آنسو ترک تمامی جادو گران پیر. خوابیده در هوای تنم گریه می کنند. زنهای قریه در تب ت ند همیشه گی. در خیمه های چون کفنم گریه می کنند. حتا فرشته گان خدا نیمه های شب. فهمیده اند از اینکه زنم گریه می کنند. بر بال شعر رفتم تا چشمهای خورشید. باید ز شب نشینی پرواز کرد و کوچید. با ماه همنشینی این را نوید میداد. شاید که آخر آید شبهای سرد تردید.

چه میشه کرد متاهل شدن این غیبت ها رو هم میطلبه. انشالله از چند وقت دیگه با همکاری همسرم دوباره شروع به نوشتن میکنم. می خوام دعام کنید که بتونم در ماه محرم کمتر دل صاحب الزمان رو بشکنم آخه آقا توی این ماه به اندازه کافی دل خون هست و اشک میریزه. خدا نیاره اون روزی رو که آقا به خاطر گناه های منم بخواد تو این ماه اشک بریزه. 2- از ته دل دعا نمیکنیم.

همه اتهامات همه روسای جمهور.

Bonjour à tous, bienvenue sur mon blog. Festival de théatre européen gratuit. Bonjour, je commence ce blog par me présenter. Je fais des études de chimie.