تو آسمانی و من ریشه در زمین دارم. قبول کن که گذشته ست کار من از اشک. که سال هاست به تنهایی ام یقین دارم. مثل آن مسجد بین راهی تنهایم. هر کس هم که می آید مسافر است می شکند. آدمها همدیگر را پیدا مى كنند. از فاصله هاى خیلى دور . از ته نسبت هاى نداشته. انگار جایی نوشته بود كه اینها. باید كنار هم باشند! اصلأ بودنشان شیرین است! .

Suis-je ce que mon passé a fait de moi? En tout cas. Je suis moi, si pertinent que cela puisse paraître, je ne changerais pas pour qui que ce soit, ni la vie ni la mort me convertira. Abonne-toi à mon blog! Deux filles que JADORE. Ma grande calamar na moua.

La position des blocs a été enregistrée.