Quarta-feira, 15 de julho de 2009. Tenho que parar de querer agradar a todos. Quarta-feira, julho 15, 2009. Segunda-feira, 13 de julho de 2009. E ve se para de echer o saco. Porque eu devo fugir? Porque eu devo fingir? Seria ótimo, mas não fuja do que é, nem do que foi. Segunda-feira, julho 13, 2009. Terça-feira, 30 de junho de 2009. Eu sou o novo cara igual, que não se acha normal. E ultimamente eu ando totalmente, sem paciência e mal. É um misto de cansaço, com o tédio.

Sometimes Writer, Optimistic Someday Mother. Twenty-something Southern Californian, currently on the path of domestic infant adoption with my hard headed, ambitious and entertaining husband. I will write about other things though, owning a small business, fitness and heath. My not-so-guilty pleasure of video games and beer. And someday, going though motherhood without maternity leave. I wish with all my heart that the Man had gotten more, this thi.

با یه عالم پاستیل و ژله و اسمارتیز پر از رنگ مثل زندگی . سال 92 فرخنده باد! پنجشنبه ٢۳ آذر ۱۳٩۱. خیال کن روزگارم روبراهه . دوستت دارم را من دلاویزترین شعر جهان یافته ام! اسفند و بوی عید! جیگیلی نکران و کمی استرس دار! چای با شکلات نه خیلی تلخ! به نظر میاد خوبم! جیگیلی در این یک ماه ونیم! روزانه های خانم دوری و آقای مارلین. درد بی دردی علاجش آتش است. و عشق من که گریه کنان می مرد.

Νέα αρχή, με διαφορετική προσέγγιση! Ύστερα από τέσσερα χρόνια, το σχολείο μας αποκτά και πάλι τη δική του εφημερίδα! Από τον Νίκο Νικολόπουλο.