Oni sobie siedzieli przed telewizorem. W związku iż nie ma nic do jedzenia muszę wyjść. - Powiedziałem ubierając na siebie fioletową bluzę z kapturem i conversy. Całe szczęście, że miałem w kieszeni kawałek grosza. Po wyjściu z samochodu, pędem pognałem do domu. Gdy znalazłem się wewnątrz, mama rzuciła mi się na szyję. Nic Ci nie jest? 8211; Zapytała z troską, jak i pretensją w głosie moja rodzicielka. Dlaczego miałoby mi coś być? Mamo, jego już nie ma, wiesz? .

Normalnie jestem spokojna, ale dzisiaj nie. Biegałam po domu jak szurnięta. Ona potrafiła pocieszać jak nikt inny. Oh Em, całe szczęście, że cię mam. -uśmiechnęłam się do niej i ją przytuliłam. Tak, wiem, wiem. Gdyby nie ja, chyba byś tu zginęła. -ruszyłam ramieniem i robiłam dalej, to co zamierzałam. Ostatni raz spojrzałyśmy w lustro po czym wyszłyśmy. Za daleko nie miałyśmy, jakieś 5 kroków.

Salut bienvenue sur mon blog, il est bien normal. vous y retrouverez des pic de mes amis des poeme que jai composer et dautre que jai trouvé sur internet. Abonne-toi à mon blog! Kam et les piano du sears.

Iron maiden and Sum 41.