دلتنگی و انتظار اگه سرانجام و پایانی داشته باشه. من به دلم چه وعده ای بدم. تو را در دفتر خاطرتم حک کنم. تا هر کس دفتر دل من را باز کرد نام تونگین چشمانش شود. تو را به انبوه گلهای یاس دهم. تا عطر وجودت در سراسر جهان هستی پخش کند. ولی افسوس که شرمنده و خجالت زده دل خودم هستم. ولی افسوس که باید ذهن را از یاد توکم رنگ کنم. آن را با خود ببرد. که کسی نداند - کسی نخواند- کسی نبیند. و ازرسوایی دلم کسی آگاه نشود.

ب رچ ωب ه شבآر دآشت ه بآش ن. تآ ف رآموش ن کنی که בوωت دآشت ن شون. ف ق ط ب رآی تو ض ر ر בآره! ما دخترا. خنده هامون گریه هامون تیپمون. ماها مخاطب نبودیم که خاص شدیم. خاص بودیم که مخاطب شدیم. به افتخار خودمون روز دختر بر هممون مبارک. نبینم کسی دست به رفیقام بزنه ها! .

You really should eat your broccoli. Sunday, August 1, 2010. I wrote this in August after my big adventure. It rambles a bit, but I blame it on the medication. The last few weeks have been interesting; dramatic enough to warrant a blog visit. Mark and I left the kids with my wonderful, amazing, perfectly competent little sister and ran away to Lake Powell. The magical place of sandstone and majestic beauty, and almost zero cell service. I thought for sure I ha.

Bonjour, des petites nouvelles de. Un petit compagnon qui reste sur votre épaule, qui vous appelle lorsque vous passez dans la pièce, qui siffle lorsque vous chanter, voir qui parle pour certains.