ناگهان چقدر زود دیر می شود. و بحران نبودت در جمع فامیل حالا بزرگترین بحران خاورمیانه است. و این احمق ها هنوز سر نفت جنگ میکنند. علیرضای عزیزم صمیمانه غم وارده را تسلیت عرض میکنم. دوستان یه سر به این وبلاگ. نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد. گل از تو گلگون تر. امید از تو شیرین تر. برگ های خسته ی زردش. غمگین تر از نگاه تو باشد. که مرد روستایی و عاشق. در اعماق دره می خواند. رنگین تر از صدای تو باشد. نمی شود که بهار از تو سبزتر باشد.

اوووم حدود بیست روزه! حقیقتش وقت بود حرف بود اما حوصله نبود. اول که دو هفته قبل اینجا نمایشگاه کتاب بود و من این بار کلا قصد نداشتم برم و اما دیگه طوری پیش اومد که دو بار رفتم. چهارشنبه ش امتحان نوروآناتومی داشتیم با استادی بس محترم و سوالاتی بس مزخرف! چقد شرایطشو داشتی حق .

شاید یه وب دیگه بازکنم فقط واس دل خودم بنویسم تو یه آدرس درستو حساابی بده تکلیفم مشخص بشه آدرس وب جدیدمو اونجا برات بگم. سلام به همگی ازهمتون ممنونم که یه مدت. بانظراتتون همراهی کردین ولی دیگه حسو حال. وب نویسی ندارم شوق قبلاها روهم همچنین.