وقتی از احساس باز ایستادم و به اندیشیدن پرداختم. رویاهای کاغذی ام را به پیک نیک فرستادم. باد ترانه ای زمزمه میکرد. رویا هایم دورش را گرفتند. باد تند شد هر لحظه تند تر. قهقهه می زد و تاب می خورد. رویاهایم در بازوان نیرومندش پیچ وتاب می خوردند و به فراموشی می اندیشیدند. آنها می دانستند قلبم تاب کشیدن بار شادی شان را ندارد. کم کم بی تفاوتی هایم کنارم امدند. و من غروب حرص هایم را دیدم. و به قلبم سپردم که دیگر. جنین رویا را در خود نپروراند. زندگی نیم نگاهیست به یک روز قشنگ.

Selena Gomez and The Scene. Dingue apree une bonne chiha.

Abonne-toi à mon blog! .