I do not want to work,. I do not want to have lunch,. I only want to forget,. And to start again everything. Now, tell me what you saw,. Tell me what you saw,. There was a crowd of seeds,. I must have done a dozen each. It was the height I threw, the weight,. The shell was crushing you,. Tell me what you saw,. Ooh ooh, ooh ooh, ooh ooh, ohh ohh. Ooh ooh, ooh ooh, ooh ooh, ohh ohh.

Od wydarzeń na statku Balalaiki minął tydzień, a ja z paniczem żyliśmy jak do tej pory. Chodź jedna rzecz się zmieniła. Musiałam przyznać, że wydoroślała i wypiękniała. A wciąż pamiętam czasy, kiedy spotkałam ją jako małą dziewczynkę. Ile lat to było? Hm ok Nie ważne.

Ludzie mają wrodzony talent, aby wybierać to co dla nich najgorsze. Piątek, 14 sierpnia 2015. Tego samego dnia - Wieczór. Muszę przyznać że Lady Kurushimi, jest nawet w porządku. może mamy podobną mentalność? Spytała sama siebie, upijając kolejny łyk napoju. Ciągle myślała o tym, co mówiła jej bezimienna i musiała przyznać, że mocno się zdziwiła. A nawet miała dla niej podziw. chodź nadal podchodziła do jej przemówienia sceptycznie.

Przepraszamy, ale strona której szukasz nie istnieje.