جایی خیلی دور خیلی نزدیک. آنسوی پنجره خانه من سیاه است. و درختانش پیرمردهای خسته ای هستند که. به گون های آنسوی بیابانها چشم دوخته اند. پنجره را باز می کنم. کودکی ام از سرمای نگاه کوچه می لرزد. کوچه ای که خواهرناتنی چادرهای شهر است! نفس عمیقی می کشم. به همان جایی که عادت کرده بودند می ریزند. به روسری سیاهی که در آن. خفاش ها جفت می شوند! باد با پرده های خانه بازی می کند. و من دکمه های پیراهنم را. یکی یکی باز می کنم. روی سینه هایم می نشینند! .

Kikou am shayan am not born to serve. Please enter the sequence of characters in the field below.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.