مثل غمهایم بزرگ و بی انتهاست. یاد دارم در غروبی سردسرد می گذشت از کوچه ی مادوره گرد داد ی می زدکهنه قالی می خرم دست دوم جنس عالی می خرم کاسه وظرف سفالی می خرم گر نداری کوزه خالی می خرم اشک درچشمانم حلقه بست آ. بغضم شکست داد زدم آهای ای دوره گرد آیا. شبهای مستی رو بهونه کردم وگریستم تاکسی نداند گرفتار کیستم یارب چه چشمه ایست محبت که یک قطره نوشیدم ودریا گریستم.

هرقطره ی اشک یک خاطرس خاطراتتو حدر نده. بعضی وقتا دوست دارم وقتی که بغضم میگیره خدابیاد پایین اشکامو پاک کنه. پرنده ای که رفت بگذار برود . هوای سرد بهانس هوای دیگری به سردارد. در نگاهم یک غروب سرد بود سرنوشتم جاده های درد بود. از میان برگ های سبز بهار قسمت من برگ های زرد بود. نگو بهم سیگار نکش اگر غم هامو بدونی برام کبریت می کشی. ادامه در ادامه ی مطلب.