هنوز هم مرا به جان تو قسم ميدهند. تنها من نيستم که رفتنت. کسی بوی تنت را بگیرد. و تو خو بگیری به مآندنش! چه احسآس خط خطی و مبهم یست! این عآشقآنه هآی حسود من . س ر ت ش لوغ است! اما اینک ه موقع خ واب. فقط لح ظه ای به ذهتنت خ طور کند. ک ه یک ج ایی.

هیچ کس آنقدرفقیرنیست که نتواند لبخندی هدیه دهد و هیچ کس آنقدر ثروتمند که به لبخندی نیاز نداشته باشد. چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم درتو. به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو کردم. خیالت ساده دل تر بود و با ما از تو یک رو تر. من این ها هردو با آیینه ی دل روبرو کردم. نه به رنج های اندیشه نیازی دارد.