در بياباني كه من بودم. نه پر مرغي هواي صاف را مي سود. نه صداي پاي من همچون دگر شب ها. ضربه اي بر ضربه مي افزود. با خود آوردم ز راهي دور. سنگ هاي سخت و سنگين را برهنه پاي. ساختم ديوار سنگين بلندي تا بپوشاند. از نگاهم هر چه مي آيد به چشمان پست. و ببندد راه را بر حملة غولان. كه خيالم رنگ هستي را به پيكرهايشان مي بست. روز و شب ها رفت. نه مرا حسرت به رگ ها مي دوانيد آرزويي خوش.

رسانه متخصصان و اهل قلم. زندگی رو واسه خودمون تلخ نکنیم. سعی نکنیم از کسی انتقام بگیریم. انقدرام طولانی نیس که لحظه ای از اونو هم بخوایم تلف کنیم. شاد باشین و زیاد به خودتون سخت نگیرین.

که یه شب اونجا ماکارونی و کباب ترکی خوردیم. رو توی اتوبوس درحال حرکت گرفتم. یه نما از خیابون تکزیم. آقای همسر درحال خوردن بلوط. توی خیابون تکزیم که یه شب اونجا شام خوردیم اون وسطی رو سفارش دادیم . این عکس رو بخاطر دیوار پشت سر. کل فضا با دست نوشته روی دیوار پر شده بود . آب انبار با قدمت چند هزارساله. ستون هرمی و ستون کنستانتین.

1781; Ÿ ۵ Ÿ ۵ Ÿ ۵ Ÿ ۵ Ÿ ۵. Abonne-toi à mon blog! .