سهم من همین گاه نوشت هایم است. قطعه ی از یک رویا. روزهایی که کم تر هستم. معجزه ی بین آسمان و زمین. رفتن یک امر طبیعی است اما. روایت روزهایی که کسی نمیداند سکوتت از برای چیست. به نام هزاروسیصدو پنجاه از جنس مونث. وه چه هنگامه ی تلخیست وداع آخر. قطعه ی از یک رویا. قدم میزنم,دست کم هر شب بعد از تمام شدن کلاس هایم و خستگی های تدریس.

ما ازموده ایم دراین شهر بخت خویش بیرون باید کشید ازاین برتررخت خویش. باغ یا عمارت عفیف آباد شیراز. باغ عفیف آباد با وسعتی حدود ۱۲۷۰۰۰ متر مربع از زیباترین باغهای تاریخی شیراز. است این باغ در دوره صفویه. از باغهای مهم و گردشگاه پادشاهان بود. در این دوران این باغ توسط شاهان صفوی مورد استفاده قرار میگرفته. و همچنین اسلحه های رزمندگان نهضت جنگل. و مسلسل آب انباری رئیس علی دلواری. قهوه خانه سنتی و حمام خزینه ای.

گاه نوشت های یک دل بیتاب! برای ان دو کلمه. همیشه هم با یک چیزی از وسط روزمرگی هایم شروع می شود . بعد که همه کارها را ول می کنم و می آیم اینجا . همین یک جا را پیدا کند . همین صندلی خالی را که روزهای درازی است از رونق افتاده .

تازمانی که به چهره واقعی انسانها پی نبرده ای دوستشان نداشته باش. زیرا عمیق ترین زخمها زخم کسانیست که باتمام وجود دوستشان داری! یه نفس عمیق. به مال و مکنت کسی چشم مینداز زیرا مال و خوشی جهان مانند مرغی است که از این درخت به آن درخت نشیند و به هیچ شاخی نماند. شهادت امام حسین را به مسلمانان تسلیت می گویم.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.