به رودخانه که نگاه میکنم شاید منه خودم را دیگر تنها نمیبینم. و چند وقت بعد مجبور میشوی بپذیری زندگی بدون کسی که دوستش داری همچنان ادامه دارد و تو اگر همراهش نشوی جا می مانی. نسخه می پیچند برایت که چنگ بزنی به آدم های دیگر تا این روزهای لعنتی راحت تر بگذرد. اول مقاومت می کنی ولی بعد می پذیری که چاره ای از این بهتر نیست. روزی هم می رسد که اطرافیانت می گویند آفرین که از این روزهای سخت به بهترین شکل بیرون آمدی.

Ici on parle manga ou autres. Ce blog est dédier a mon petit univers a moi. Mais libre a vous de faire votre choix. Libre a vous de restez dans mon monde ou de faire ALT F4 pour quitté ce monde.