Le petit train de ma jeunesse. Lentement par les fenêtres je le vois. Lentement et ne revient pas. Du temps qui passe, Du temps qui presse. Je me fous du vent, Qui vient qui va. Je me fous de la vie, Qui finit ou pas. Je me fous du malheur du bonheur. Je me fous de la vie qui glisse. Je me fous du chagrin.

Abonne-toi à mon blog! Haloween une soirée terrrrrrrrrrible. Clique ici pour poster un commentaire en étant identifié avec ton compte Skyrock. Et un lien vers ton blog ainsi que ta photo seront automatiquement ajoutés à ton commentaire.

Forgot Password or Username? Deviant for 6 Years. This is the place where you can personalize your profile! By moving, adding and personalizing widgets. You can drag and drop to rearrange.

A collection of horror stories that I write myself, most of the time anyway. Every now and then there might be a new version of an older horror story. Saturday, June 6, 2015. It was a nice warm day in the city of Atlantis, every citizen waved and saluted one another as they passed by and every soul in this haven was happy. Our saga begins with the young boy Andesis who was done helping his parents with the fishing. Andesis could not think of anything else but to ask the Elders for he.

Nadszedł ten dzień, kiedy nareszcie zebrałam się w sobie, by opisać uczucia, które wzbudziło we mnie zakończenie trylogii Miry Grant. 160;okazało się świetną kontynuacją, a jak przy dwóch poprzednich tomach wypadł finał Przeglądu Końca Świata? Udostępnij w usłudze Twitter. Poniedziałek, 10 sierpnia 2015. Środa, 5 sierpnia 2015.