گرمای تموز در سرمای دی. این بار با عطری دیگر. باز هم در شروع زمستان هستیم و باز هم یلدایی دیگر . نه بسته کس به من دل.

به نام خداوندی که انقدر آه کشیدم تا تو را برایم فرستاد اما تو هم تنهام گذاشتی. این نصیحت برادران را از من بپذیرید. با همه عینه خودشون برخورد کنید حتی اگه خیلی دوستشون دارید چون خوبی و خوبها از یاد میرن ولی بدی و آدمای بد همیشه تو یاده همه هستن. اگه به تاریخم نگاه کنید همینه همه از چنگیز خان مغول میگن و اونو میشناسن ولی کمتر کسی هست باقر خان بشناسه چه برسه به اینکه بخوان دربارش حرف بزنن پس این بدی که موندگاره. راستی این آخرین مطلب من بود. امیدوارو سال خوبی داشته باشید.