می نویسم از اونی که ی روز همه ی زندگیم بود. می نویسم از اونی که حالا رفته. می نویسم از اونی که از چشاش افتادم. از اونی که داره با یکی دیگه عشق و حال میکنه. می نویسم از عشقی که دیگه نیس. می دونس عاشقشم من می دونس براش میمیرم. می دونس آروم قلبم وقتی دستاشو میگیرم. جای من نيستی بدونی عاشقی چه دردی داره. وقتی قلب تو اسيره بازی های روزگاره. جای من نيستی بدونی بودنم برام عذابه.

Des photos et des souvenirs en vrac. and le craquement des feuilles sous les pieds.

از همان شیطنت هایی که حرف تو پشت بند آن باشد. همیشه فکر میکردم غم انگیز ترین رنگ. زرد شدن برگ ها تو فصل پائیزه. سفیدشدن موهای مادرم رو دیدم .