سه کلمه به سنکینى تمام غم هاى دنیا. مانده بر تمام من ! میدونم یه روز دوباره تو این وبلاگ مینویسم. فک نکن اگه منو یادت رفت. برام خاصترین ادم دنیا بودی. اخه زندگیمو خودت ازم گرفتی. چقد راحت میگی گذشته ها گذشته. برا من تمام گذشتم جلو چشمامه. به امید اون اینده ای که قولشو دادی. اما روزی هزار بار میمیرم. بعضی خاطره ها نفس گیرن.

دارن غسلش ميدن! زوده براي باور كردن.

من زنم همزاد بارون هم نژاد کوه و تیشه. طعم شیرین یه آغوش معنیه درخت و ریشه. عطر من اگه بپیچه ذهن شعرا تازه میشه. اگه دستامو بکارن سبز میشم تا همیشه. من زنم که روح عشقو میسپره به سینه ی مرد. من زنم مرهم درد دل عاشقای شبگرد. تنم از جنس بهاره تو شبای کهنه و سرد. تک درخت ایستاده تو هجوم وحشیه درد. اما تو عمق نگاهم یه قبیله بی کسی هست. روی هر گوشه ی قلبم زخم بی هم نفسی هست. من زنم زن زمستون زن شعرای پریشون. که ما باید بخوریم! دختره.

Shuii ptetre pas une puure beautée mais algerienne de puure kalitée.

با این دل شکسته هم میتونم گیتار بزنم. سلام به بچه های گل وب. بچه ها امروز 12 تیره و روزیه که توی این روز دوتا اتفاق قراره بیفته اولین اتفاق. اینه که امروز تولدمه و دومین اتفاق اینه که قراره از وب برم. راستش من چند باری میشه از وب رفتم ولی طاقت نیوردم و به وب برگشتم. و بیشتر به اصرار بچه ها بوده برگشتم ولی این رفتن با همه رفتنا خیلی فرق میکنه. میسپارم و ایشالله همیشه موفق و سربلند باشید خداحافظ واسه ی همیشه.