انسان ممکن است با یک نفر بیست سال زندگی کند. و آن شخص برایش یک غریبه باشد . میتواند با یک نفر بیست دقیقه وقت بگذراند. و تا آخر عمر فراموشش نکند . جمعه ی اندیشه های تنبل بیمار. جمعه ی خمیازه های موذی کشدار. خانه ی در بسته بر هجوم جوانی. خانه ی تاریکی و تصور خورشید. خانه ی تفأل و تردید. زندگی من چو جویبار غریبی. در دل این جمعه های ساکت متروک.

Because I have the right all to. And i love boys and you I am nice with. People who deserve it and malicious. With those which are not worthy to deserve. Friendship or to see love I cannot explain. Me more simply if you compren not this text. This skyblog has then leaves your trace to.

سر به زانو می گذارم تا نبینم رفتنت را. یک جهان نا پاکی اما ذات پاک. پر ز معنی پر زشور. سایه ای از جنس مرگ. چون درختی سست ریشه پر ز برگ. موجی از اندیشه بیش از فهم کم. راهی از افسانه ها اسطوره ها. گاه چون یک بره گاهی همچون گرگ. وا ژه ای از سوز عشق. گاه پر مکر است و گه لبریز صدق. هیچ دفتر خاطره ای دوباره نوشته نمی شود. این بار می دانم چگونه بنویسم.

ع آشق آن ﮧ هآے م آ ۳ ت آ. گاهی سخت می شود . گاهی سخت می شود . دوستش داری و نمی داند . دوستش داری و نمی خواهد . دوستش داری و نمی آید . دوستش داری و سهم تو از بودنش. فقط تصویری است رویایی در سرزمین خیالت . دوستش داری و سهم تو. تکیه گاه همیشگی پدر است. این روزهآ من خدای سکوت شده ام. این روز ها دلم اصرار دارد فریاد بزند. من جلوی دهانش را میگیرم .

م ن د ستت را خوانده ام. باز ه م می شنوی . دنیا رو بدون مامانم ن م ی خ و ا ا ا م. اما بدون مامانم هیچی ازش برام باقی نمیمونه. پس من و ببر اما مامانم نه. تنها دلخوشیمو ازم نگیر با انصاف. خلاصی از این دنیا و ادمای پستشه.