منم زاییده ی تنهایی و اندوه. جهان را سبز مي خواهم و بس. در اين جهان نبود كسي هم زبان ما. چون شمع سوختيم و ليكن كسي نديد. ما را سوزد گريه و اشك عيان ما. برديم درد بزرگي به دوش خويش. كس با خبر نگشت ز بار گران ما. در زندگي ما كه همه درد و فقر بود. دو دست داشت قطعه ي ناني عنان ما. در ننگ غوطه وران كي زدند حدس. آوارگي و قصه ي درد نهان ما. فرياد ها كه بر سر هر كوي مي زديم. اما چه خنده ها كه بشر فغان ما.

Abonne-toi à mon blog! La tête dans les nuage.

ما را که خماریم به کافور انداز. در شط شراب و جوی انگور انداز. ما لنگه به لنگه ایم ای مرگ بیا. از پا درمان بیاور و دور انداز. سلام یحیی رفیق روز های نه چندان دور امروز با آیدا رفته بودم همان پارکی که برای اولین بار مرضیه را دیدی-یادت هست. وسط های زمستان بود پارک لباس برف پوشیده بود . مرضیه و چند تا از دوستان هم دانشگاهیش زیر کاج. ظاهر شدم و از او خواستم که آن شب مرا بپذیرد و پناهم دهد.

La position des blocs a été enregistrée. Clique ici pour te connecter.

953; ℓσνє уσυ ρqт. Aνє νσυѕ єѕ ρσυя ℓα νιє. 1504;є νσυѕ αιмєѕ ƒσят. 8467;є тємρѕ ραѕѕє ѕι νιтє . Abonne-toi à mon blog! Ne per.