9679;0n se demande s0uvent sii la viie à un sens ,. Comment oublier la ville sans toi? .

خوش بود شور و هیاهوی بهار. پرسه های بی تکلف با نگار. خوش بود همره شدن با شور عشق. کام چیدن از لبان سرخ یار. خوش بود امید دل سامان شدن. ابرهای تیره از دلها کنار. خوش بود حرف دلای خسته را. بشنود با جان و دل پروردگار. از دست شد آن نرگس مستانه مست. روحم به میانه گشت همی دست بدست. جانم به هوای عشق مستانه او. شد صوفی رقاصه محبوبه پرست. رخ به پرده بگرفت آن شه ناباور من. دل در طلبش همی شد آواره دشت. جز وصل تو دل به هرچه بستم توبه.

وقتی شانه هایت مدتهاست به علامت نمی دانم بالاست و انگار حالا حالا ها هم خیال پایین آمدن نداره.