Neste blogue pretendo falar de tudo o que me surpreende e inquieta, de tudo o que me faz rir e chorar, de tudo o que me faz seguir em frente na vida, de tudo o que quiser partilhar com todos e com ninguém ao mesmo tempo. Sexta-feira, 27 de fevereiro de 2015. Eu sabia que conseguiria levantar o humor de todas vcs. Aposto que nem reparou que o sofá está rasgado. Enviar a mensagem por e-mail. Dê a sua opinião! Terça-feira, 3 de julho de 2012.

دوستت دارم با صدای آهسته. دیگه بوی تو نداره در و دیوار خونه. بقرارم بیقراری تنم رو می لرزونه. تو که رفتی همه دلخوشیهام پر زد و رفت. من اسیر بی کسی خاطره هام پر زد و رفت. خیلی زود بود بخدا با غصه تنهام بذاری. بی خبر بری سفر پا روی قولت بذاری. اون روزا هر کسی از زمونه گریش می گرفت. یا که آینه دلش غبار غربت می گرفت. نمی دونم چی میشد بین تموم آدما. وا میشد قفل دلش با دستهای گرم شما. ولی افسوس که دیگه اون روزای آفتابی رفت. هر چی داشتیم توی دنیا شبهای مهتابی رفت. بقچه لباس تو دخیل گریه هام شده.

لیلی زیر درخت انار نشست. هر اناری هزار دانه داشت. دانه ها عاشق بودند دانه ها توی انار جا نمی شدند. خون انار روی دست لیلی چکید. لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید. مجنون به لیلی اش رسید. کافی است انار دلت ترک بخورد. خدایا مرا برکت آن بخش.

This blog has no articles. Subscribe to my blog! Post to my blog.

بنام خدایی که برای قلب دوست و برای اثبات دوستی اشک را افرید. و اما در ایستگاه آخر. اندازه تمام نیامدن هایی که خندیدیم. امتداد ریل حوصله را متر می کرد. چه بي پروا تو را. چه جاي رفتن است بمان! و به اندازه تمام دويدن هايي كه نرسيدي. و خواب پلهاي شكسته را. زير سنگيني رفتن ها انديشه كن. شايد بتوانم نگاه مضطرب دريا را. در شعله هاي سوزان كلامت باراني كنم. ای تو تنها یاد! از سرزمین یخ ها می نویسم. از روح بی وفای .