1 - ماه رمضان تمام شد. از تعطيلات اتمامش من اساسي استفاده كردم. 2- تو واحد من تغييراتي رخ داده. 3- ايران و آمريكا توافق كردن. من نميدونم چرا انقد بيلبورد تقدير و تشكر زدن تو سطح شهر براي حضرات رجال. در راستاي پستي كه قبول كردن.

حرفهایم را به زنجیر کشیده ام. در سلول قلبم پشت میله های سینه. آنجا که سد پلکهایم تاب مهار سیلاب را ندارند. شاید امسال پایان خشکسالی باشد. روزها را به شب بردم و شبها را به روز. زمستان را به بهاری دیگر. سال کهنه را به نو. بی آنکه لحظه ای درنگ کنم.

تا دلت بخواهد رویا دارم. ای نزدیک ترین رویای من. بی هیچ اسمی میشه عاشق شد. بی هیچ اسمی میشه عاشق شد. بی هیچ رد آشنا رو خاک. من سالها عاشق شدم بی تو. یه حس بی تفسیر وحشتناک. این ترس بی اندازه شیرینم. تو عاشق چیزی که پنهونه. من عاشق چیزی که می بینم. بی هیچ اسمی میشه عاشق شد. جادوی این دلدادگی کم نیست.

سلام به این آدرس مراجعه کنید ممنونم. سلام عزیزان لطفا به آدرس. یک لحظه مجید با خودش فکر کرد شاید این. سالی که داره تئاتر کار میکنه و جایزه های مختلف کشوری و استانی برده تو تئاتر نبوده تو پرتاب وزنه بوده! شایدم گلف زیر دریا بوده! از پیشکسوتان شروع شد.

The reason is in the middle of all this I took off for two weeks to run three retail venues for the PanAm games. I had to switch hats and learn new systems, albeit simple ones. That was a whirlwind two weeks of sun, heating , selling and leading a great team. I feel content for the first time in a long while. Work keeps me busy all the time and the team and I seem to be meshing. Tonight will be spent watching chick flicks without the comments, heaven. Glass of wine too I think.