فردا اول مهر و تولد بابامه. پیشاپیش تولد بابای گلم مبارک. چه شد ان دنیایی را که میگفتی خراب میکنی. آن كه هرگز نتوان يافت همانندش را. وقتی آغوشت را به روی آرزوهایم باز می کنی. آنقدر مجذوب گرمای وجودت می شوم. تمام آرزوهای خواستنی دیگر را از یاد می برم. قندان خانه را پ ر کردم از حرف هایت.

ماه را نشان می داد. چشم هایت را باز می کنی و می بینی. بزرگترین ضربه را همان هایی زدند که. زمانی چشم بسته از صمیم قلب. روی پیشانی ام سیاه شده. دارم از دست می روم اما. سه شنبه بیست و پنجم فروردین ۱۳۹۴. از یه جایی به بعد می فهمی که. ט جز آغوش ت? .

Ici On ne me comprend pas. Mais ici, il y a mes amis. Et si ils me suivaient? VOus venez avec mOa? Et tOa mOn amOur, tu viendras? SOis pas trOp lOng, car aussi nOn il sera. TrOp tard je ne serais plus là . Abonne-toi à mon blog! Alor ben sa c moi.