Abonne-toi à mon blog! Numéro de la piste.

Its a Wonderful Life being a Curtis! My musings on the happenings of our newly formed family. Sunday, December 29, 2013. So, looks like my last post was March 19. I worked in the Provo temple. Mike and I celebrated our 2nd anniversary.

جایی است که رنگهای رنگین کمان مکروهند و رنگ سیاه مستحب. جایی است که اول ازدواج می کنند بعد همدیگه رو می شناسن. جایی است که درختا علل اصلی ترافیک اند و بریده می شوند تا ماشینها راحت. جایی است که کودکان زاده می شوند تا عقده های پدرها و مادر. جایی است که شوهر ها انگشتر الماس برای زنانشان می خرند اما حوصله 5. جایی است که دوست د.

آنان که آفتاب را به زندگی دیگران ارزانی می کنند خود نمی توانند از آن بی بهره باشند. نو روز شعر بی غلطی است که پایان رویاهای ناتمام را تفسیر می کند. یک سال گذشت مثل ابر و باد درست سال گذشته آخرین مطلب وبلاگم را نوشته بودم نمی دونم چه طوری می گذره ولی در هر حال گذشت . سال ۸۹ سال خوبی بود سال پر از کار و کار و کار غیر از این چیز دیگه ای ازش نفهمیدم ولی باز هم خدا رو شکر که سلامت بودیم. در رگ زندگی خون امروز جاریست. به خیال فردا وبه فکر دیروز نبریم این رگ را.