تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی. اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی. آه از نفس پاک تو و صبح نشابور. از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی. پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار. فیروزه و الماس به آفاق بپاشی. ای باد سبک سار مرا بگذر و بگذار. هشدار که آرامش ما را نخراشی. هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم. بت منی شکستمت وقتی خدای من شدی. ببین به یک نگاه تو تمام من خراب شد. چه کردی با سراب من که قطره قطره آب شد.

بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران. کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران. قول می دهم دیگر دوستت نداشته باشم. منو ببخش به خاطر اینکه زیاد دوستت داشتم و اذیتت کردم.

دلنوشته های یه تبسم خدا. میدونم که میدونی چه حسی شبیخون شده به وجود وارامشم. اما من اومدم دلم رو قر ص کنی که همراهمی. که مثل همیشه تو اغوشتم. یه ان من رو تنهام گذاشتی م گه. نشستم رو به راه عاشقیت. هرچند قبله ی من همه جهته. خدا صاحب دلم خودت بودی. نشه یکی بیاد بشینه صدر. من عادت ندارم به این حضور.