๑ ๑ گاه باید خندید بر غمی بی پایان ๑ ๑. یکشنبه بیست و ششم خرداد 1392. دو دوست قدیمی در حال عبور از بیابانی بودند. بحث می کنند و کار به جایی می رسد که یکی کنترل خشم خودش را از دست می دهد و. سیلی محکمی به صورت دیگری می زند. دوست دوم که از شدت ضربه و درد سیلی شوکه شده بود بدون اینکه حرفی بزند روی. گل و لای وی را به سمت پایین می کشد. سه شنبه بیست و چهارم اردیبهشت 1392.

سلام از اینکه به وبلاگم اومدی ممنونم. من نازنین تهرانی متولد 6 اسفند1374از تهرانم. هدف خاصی ندارم فقط درد دلمو مینویسم از عشقم مینویسم از عشقی که بهم خیانت کرد. سرتو درد نمیارم امیدوارم خوشت بیاد! ღ واژه های باران ღ. کلبه ی رنگی پریا . رژ لب صورتی روی ته سیگار! مطلب باحال داستان كوتاه اس ام اس. شبیه برگ پائیزی پس از تو قسمت بادم خداحافظ ولی هرگز. نخواهی رفت تو از یادم خداحافظ و این یعنی در اندوه تو می میرم. دراین تنهایی مطلق که می بندد به زنجیرم و بی تو لحظه ای حتی. تلخ است همه فکر کنند.

سالهاست که همگان گمان می کنند من دختری هستم سرخوش احوال و بی خیال که بی دغدغه است. بودیم و کسی پاس نمیداشت باشد که نباشیم و بدانند که هستیم. من هم با نگاهشان همراه شدم و گذاشتم خیال کنند که من انم که انها می پندارند.