از همتون ممنونم که نوشته هام خوندید. ب دلایلی میخوام ایننجا رو ببندم. خیلی وقته از بعضیا خبری ندارم. هر چی فکر میکنم چیکار کنم که این زندگی عوض بشه نمیدونم. خیلی وقته از ترسم به دفتر خاطره هام دست نزدم. میدونید وقتی ادما تو دنیای حقیقی گم میشن وقتشون پر میشه با وبلاگ . اگه اینا رو نداشتم شاید میرفتم دو خط داستان مینوشتم.

تقدیر م ن خط خوردگی دارد کاتب دودل بوده انگار. زیردوش حموم به کاشی هاخیره میشی. ساعتهابه یه آهنگ تکراری گوش میدی. تنهایی ازتو ادمی میسازه که دیگه شبیه ادم نیس. انگار صدایش قطع و وصل شده بود. ای که حالی برای رسیدنش نداریم. کسی راکه قصد ماندن ندارد. خ نכه هآی ت لخی. ک ه هیچگآه ک سی. شاید دلمون واسه همدیگه تنگ شد. بیا با هم بحث نکنیم . ه مون ل حظ ه.

نان شادی ام را با تو قسمت می کنم. زندگی را دوباره جاری نموده ای. دنیای با تو بودن در اوج همیشه هایم. و هر لحظه تعبیری می گردد. باعبور ازتاریکی های سپری شده . مثل یک روحی رها از بند زندان و تنی! ما را نفس از ه.