Wtorek, 10 listopada 2015. Skończyłam opowiadać krótką historię małej kruszynce, którą trzymałam na kolanach, siedząc w miękkim fotelu. Spojrzałam na małą blondynkę o brązowych oczach. A czy to nie jest historia o Tobie i o tacie? Zmrużyła oczy. Zaśmiałam się i pokiwałam twierdząco głową. Mała się wtuliła we mnie, a równocześnie dało się słyszeć otwierane drzwi do domu. Jesteśmy- krzyknął starszy z nich.

Z przykrością oznajmiam,iż zawieszam. Działalność tego bloga do końca wakacji. Spowodowane jest to brakiem czasu i weny na pisanie tego opowiadania. Może okazać się,że wraz z powrotem nastąpią zmiany w sposobie pisania. Jest mi ogromnie przykro z tego powodu.

Piątek, 16 października 2015. Traunstein, 16 czerwca 2015. Nie mogę się pozbyć tego dziwnego wrażenia. Nie umiem odgonić od siebie myśli, że jestem śledzona. Nieustannie czuję na sobie czyjś wzrok. Ale nie ma sensu się z tobą o to spierać. Przez chwilę jedziemy w milczeniu. Masz jakieś wieści od Daniela? .

Rzuciłam moj notatnik na jedną z najwyższych półek biblioteczki, gdy usłyszałam głos mojej przyjaciółki. Byłam na drugim roku studiów fizjoterapii wiec, kiedy Laura chodzi po domach skoczków pod skocznią, wtedy ja mogę zamienić parę słów z tzw. Jest to chyba jedyny możliwy powód, aby iść na jakiekolwiek zawody sportowe. No dalej stara, przecież my nie zdążymy! Zawołała z drzwi Laura. A co może zazdrosna? .

Piątek, 24 lipca 2015. Nie potrafiłam dostrzec w sobie Aimee. Był to raczej brudny, niewyspany człowiek, a nie modnie ubrana i elegancka żona pana Morganna. Ależ kogo ja oszukuję? Gdyby nie ten. facet, dzisiaj byłabym dokładnie tą pierwszą opisaną postacią. Chwyciłam stojącą obok murku gitarę i ruszyłam przed siebie. W sumie, nie wiedziałam, dokąd mogę iść. Na rynek? Aby znowu bogate dzieciaki mnie obrażały? Chodziłam chyba przez.