چوپان دروغگو بخاطر گرگ فریاد نزدبلکه بخاطر فشار تنهایی بود. يك ايراني عاشق آب و خاك و اعتلاي نام و آبروي كشور و مردم عزيز ايران. شروعم 5 آذر 1345 محل آغاز زندگي روستاي زيبايم قوشچي كمي تعلم در دانشگاه تهران و ادامه زندگي در اروميه. تا قسمتمان چه باشد . آرزویم اعتلای نام ایران و ایرانی. توسعه همه جانبه سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و آزادی و آبادی این آب و خاک و زندگی بدون دغدغه برای همه احاد فارغ از دین و زبان است. آپلود ساده و سریع عکس. یک روز با طبیعت زیبای قوشچی.

پایان روزهای ساکت و آرام. مامان و بابا چند روزی رفته بودند سفر و من تنها در خانه بودم. روزهایی که نبودند خانه آرامش دلپذیری داشت. یکی از فرقهایش روشن ماندن کولر در تمام طول شب بود! فرق دیگر خاموش بودن آشپزخانه در بیشتر ساعات روز بود. اول متوجه نشده بودم که این همه سکوت و آرامش ناشی از چیست اما بعد از ۱-۲ روز ماجرا را فهمیدم. تلویزیون خاموش! چقدر دلم برای این طور جمعی تنگ شده بود.

اگر بگویی میتوانی پس میتوانی و اگر بگویی نمی توانی پس نمی توانی. اول اردیبهشت روز سعدی است. ارادت خاصی به او دارم. نه از آن رو که شاعر برجسته ای است و بوستان و گلستان دارد. از آن رو که مردی است که تعصب در دیدگاهش هیچ راهی ندارد و بیشتر واقع گرا ست تا ایده آل گرا. به آن خاطر که درسهایی که از زندگی آموخته با زبانی خودمانی برای نسلهای بعد خودش گذاشته. و نوشته هایش بوی کهنگی به خود نمی گیرند. از همه غزلیات سعدی یک بیت است که همیشه به من انرژی می دهد.