Spojrzałam na Klausa z niedowierzaniem. Elena, Stefan, Bonnie. Wszyscy tutaj! Myślałam, że mają mnie gdzieś! Oni naprawdę są moimi przyjaciółmi! Nie mogłam się ruszyć. Stopy były przybite do ziemi, a moje ciało sparaliżowane niedowierzaniem. Patrzyłam szeroko otwartymi oczami, jak Klaus pakuje, z niezwykłą szybkością, nasze rzeczy. Jednak nie uważał na to, czy coś się zemnie, tylko wpychał wszystko na siłę. - Udało mi się wstać z łóżka. Nareszcie! Trudno, przecież .

I jak ci się podobała podróż? Zapytał mój ukochany śmiejąc się i pomagając mi wstać. Gdy wylądowaliśmy od razu wybiegłam z samolotu, oczywiście na ile to było możliwe, i upadłam na ziemię całując ją i przytulając się do niej. Do tego obdarzałam ją wyznaniami, że nigdy więcej jej nie opuszczę. Mój ukochany przez cały czas śmiał się ze mnie, przez co mało brakowało, a sam by się przewrócił. Pierwszy raz leciałam samolotem! Mój ukochany pocałował mnie namiętnie, co sprawiło, że c.

Tt sur le trial et moi. Un blog sur le trial et sur les cops. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.