Abonne-toi à mon blog! Poster sur mon blog.

غم غریبی و غربت چو برنمی تابم به شهر خود روم و شهریار خود باشم. پس غربتی که می گفتند همینه. خیلی سنگین و سخته که تونسته من را هم از پادربیاره. همه جا پر از سکوته و حتی کسایی که مثل تو غریبند باهات غریبه اند و تاببینند که غمگینی تا کیلومترها ازت فاصله می گیرند و فقط شریک شادیهای توهستند که با هر مصیبتی بوده واسه خودت دست و پا کردی.