دو دریچه دو نگاه دو پنجره. دو رفیق دو همنشین دو هنجره. دو مسافر دو مسیر زندگی. دو عزیز دو همدم همیشگی. با هم از غروب و سایه رد شدیم. غصه ی عاشقی رو بلد شدیم. فکر می کردیم آخر قصه اینه. جز خدا هیشکی ما رو نمی بینه. دو غریبه دو تا قلبه در به در. دو تا دلواپس این چشمای تر. دو تا اسم دو خاطره دو نقطه چین. دوتا دور افتاده ی تنها نشین. عاقبت جدا شدن دستای ما. گم شدیم تو غربت غریبه ها. آخر اون همه لبخند و سرود. چشمای پر حسادته زمونه بود. بارونو دوست دارم هنوز چون تو رو یادم میاره.

روزی که من نباشم قطعا بهترین روز برای مفهومی با نام من خواهد بود. من خواهد رفت از جلوی چشم ها و مفهوم من متولد خواهد شد در ذهن ها. ذهن زمین ذهن آسمان و ذهن هستی. مفهومی که کمرنگ خواهد شد ولی خواهد ماندبه عنوان سلولی از تنه هستی که شالوده شاخ و برگی جدید است که غافل از خزان زندگی میکند. روزی که من نباشم مفهوم تو تغییر خواهد یافت. نفسی زین دو برونم ک.

Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.