ب ه نآم خ دآیی ک ه هیچ و قت د غد غ ه ا ز د ست دآد ن ش رآ ن دآر م . خوب بزاریט از هموט اول برم سراغ اصل مطلب. خیلے م من وט ڪﮧ ب ﮧ وبلآگ موט س ر زدے. حالآ ڪ ﮧ اومدے بآید بﮧ یﮧ سرے. بآ هر ڪسے تبآدل لینڪ نمے شﮧ. اگﮧ یﮧ مدت نیومدے وبґ انتظآر نداشتﮧ بآش لینڪتو ببینے. دیگﮧ چیزے نمونده بگґ . آنقدر به تو عطا خواهد کرد. سه شنبه یکم فروردین 1391. ما هم خیلی میگیره! قدر پاهایت را بدان.

که جای ضربان قلبم روی تنت بمونه. در این شبهای دلتنگی که غم با من هم آغوشه. به جز اندوه و تنهایی کسی با من نمی جوشه. کسی حالم نمی پرسه کسی دردم نمی دونه. نه هم درد و هم آوایی با من یک دل نمی خونه. از این سرگشتگی بیزارم و بیزار. ولی راه فراری نیست از این دیوار. برای این لب تشنه دریغا قطره آبی بود. برای خسته چشم من دریغا جای خوابی بود. در این سرداب ظلمت نور راهی بود. در این اندوه غربت سرپناهی بود. کجا پیدا کنم دلسوخته ای هم درد.

Abonne-toi à mon blog! Ajouter cette vidéo à mon blog. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

Thursday, September 22, 2005. The mother of the girl accused her son-in-law of subjecting the minor girl to torture and sexually assaulting her. Since the girl was admitted to the hospital, the alleged rapist had disappeared and police were after him. He said that there was a lack of coherence between the sentences of the suspect.