Est je me présente dans ce site.

کودکی هایم اتاقی ساده بود. قصه ای دور اجاقی ساده بود. شب که می شد نقشها جان می گرفت. روی سقف ما که طاقی ساده بود. می شدم پروانه خوابم می پرید. زندگی دستی پر از پوچی نبود. بازی ما جفت و طاقی ساده بود. قهر می کردم به شوق آشتی. عشق هایم اشتیاقی ساده بود. ساده بودن عادتی مشکل نبود. سختی نان بود و باقی ساده بود.

به نام خدایی که عشق را آفرید. ما تصمیم گرفته ایم به دستور خانم معلممون انشایی در مورد عشق بنویسیم.

سلام دوستان خوبم ازاین که این همه مدت به وبمون سرزدیدممنون ولی دیگه این وبلاگ تعطیل شده وهیچ کدوممون علاقه ای به اپ کردنش نداریم. من وبلاگ خودمواگه شدادرسشوواستون میفرستم خواستیدبیایداونجاممنونم بازم ازهمه مهربونی وخوبی هاتون. بهت بدجوری وابسته ام که اینجوری بهم ریختم. همه حرفامو تا امروز نگفتم. تو پیشم نیستی و هرشب دارم از غصه می پوسم. چه لحظه های بیرحمی داره صبرم تموم میشه. تو نیستی و یه روزخوش. روزایی که تورو می خوام.