بهار داره می یاد فکر کنم این بهترین بهار عمرم باشه .

Perfectionism, both my blessing and my bane. Take me wherever, the answer lingers in the sand, show me the way as the story unfolds, love is remote in this wailing winter wonderland, show me the way to the temples of gold. Sunday, November 19, 2006. that is as and when i can practice it. you can find my photos down here.

پر کن دوباره ک ی ل مرا ایها العزیز. آخر کجا روم به کجا ایها. رو از من شکسته مگردان که سال هاست. رو کرده ام به سوی شما. جان را گرفته ام به سردست و آمدم. از کوره راه های بلا. وادی به وادی آمده ام از درت مران. وا کن دری به روی گدا. بهار خاطره ها رفت و تن زمستان شد. همان که میل دل او نبود. خیال های محالی که بافتم بی او. دوباره حادثه وزید و در من ویران شد.

جمله ای که احسان علی خانی با گفتن آن در برنامه ماه عسل قصد داشت به زور از یک دختر خانمی برای یک. آقا پسری که در برنامه اش حاضر بود به صورت تلفنی جواب بله بگیرد. جمله مذکور بحث کهنه شده دلایل عدم ازدواج جوانان ایرانی را در شیکه های اجتماعی دوباره نو کرد و عده ای. از مردم به طرق مختلف مراتب ناراحتی خود را از بکارگیری این ادبیات اعلام کردند. دیشب در یک مراسم افطاری دوست عزیزی که بسیار خوش صحبت و خونگرم است و حدود پنجاه یا پنجاه. جناب علی خانی خدا وکیلی صفا.