السلام علیک یا اباصالح المهدی. اینک شده میلاد تودروا پسین ایام این فصل بهار. گل بوته ها روییده اند از بهرت ای زیبا نگار. درخت آزین بسته است با برگهای سبز سبز خود. در انتظار تو دگر بهار نمی رود زمد. تو از دیارآسمان روزی بر آیی بر زمین. گر تو بیایی دشمنان دیگر نخواهند کرد کمین. صدها بهار آمد و رفت از صفحه های روزگار. باشد که با ظهور تو شود بهاری ماندگار. دقیقه و ثانیه ها لحظه به لحظه گذرند.

راز زيبايی در آن نهفته است. بدان که جمع هميشه بهتر از يک فرد بودن است. وقتی تو تو چشمام نگاه می کنی منم تو چشمات نگاه می کنم و بهت میگم که دوستت. وقتی تو بهم می گی که دوستم داری من بهت نمی گم که منم دوست دارم من میگم. وقتی تو بهم میگی که عاشقتم من بهت نمی گم که منم عاشقتم من میگم. این موقع تو فقط می خندی فقط خنده.

نفس تو هنوز وحشي است تو را زمين مي زند.